نقره

نقره مورد توجه سرمایه گذاران کوچک و بزرگ قرار گرفته

نقره یکی از هفت فلز دوران باستان بود که برای انسان های ماقبل تاریخ شناخته شده بود و بنابراین کشف آن در تاریخ گم شد. به طور خاص، سه فلز گروه ، مس، نقره و طلا، به شکل عنصری در طبیعت یافت می‌شوند و احتمالاً به‌عنوان اولین شکل‌های اولیه پول در مقابل مبادله ساده استفاده می‌شدند. با این حال، بر خلاف مس، نقره به دلیل استحکام ساختاری پایین به رشد متالورژی منجر نشد و بیشتر به صورت زینتی یا به عنوان پول استفاده می شد. از آنجایی که نقره واکنش پذیرتر از طلا است، ذخایر نقره بومی بسیار محدودتر از طلا بود. به عنوان مثال، نقره تا حدود قرن پانزدهم قبل از میلاد در مصر از طلا گران‌تر بود: گمان می‌رود مصریان طلا را از نقره با حرارت دادن فلزات با نمک و سپس کاهش کلرید نقره تولید شده به فلز جدا می‌کردند.

با کشف کاپولاسیون، تکنیکی که امکان استخراج فلز نقره از سنگ معدن آن را فراهم می کرد، وضعیت تغییر کرد. در حالی که کپه های سرباره یافت شده در آسیای صغیر و جزایر دریای اژه نشان می دهد که نقره در اوایل هزاره چهارم قبل از میلاد از سرب جدا می شد. و یکی از اولین مراکز استخراج نقره در اروپا ساردینیا در اوایل دوره کالکولیتیک بود. این تکنیک ها به طور گسترده گسترش یافت تا بعداً، زمانی که در سراسر منطقه و فراتر از آن گسترش یافت. منشا تولید نقره در هند، چین و ژاپن تقریباً به طور مساوی باستانی بوده است، اما به دلیل قدمت زیاد آنها به خوبی مستند نشده است.

زمانی که فنیقی ها برای اولین بار به اسپانیای کنونی آمدند، آنقدر نقره به دست آوردند که نتوانستند همه آن را در کشتی های خود جا دهند و در نتیجه از نقره برای وزن کردن لنگرها به جای سرب استفاده کردند. در زمان تمدن‌های یونان و روم، سکه‌های نقره جزء اصلی اقتصاد بودند: یونانیان در قرن هفتم قبل از میلاد از گالن نقره استخراج می‌کردند، و ظهور آتن تا حدی توسط معادن نقره نزدیک در لوریوم، که از 600 تا 300 قبل از میلاد حدود 30 تن در سال از آن استخراج می کردند. ثبات پول روم تا حد زیادی به عرضه شمش نقره، عمدتاً از اسپانیا وابسته بود، که معدنچیان رومی در مقیاسی بی نظیر قبل از کشف دنیای جدید تولید می کردند. با رسیدن به اوج تولید 200 تن در سال، ذخایر نقره تخمینی 10000 تن در اقتصاد روم در اواسط قرن دوم پس از میلاد در گردش بود که پنج تا ده برابر بیشتر از مجموع نقره موجود در اروپای قرون وسطی و خلافت عباسی بود. حدود سال 800 پس از میلادرومی ها نیز استخراج نقره را در اروپای مرکزی و شمالی در همان دوره ثبت کردند. این تولید با سقوط امپراتوری روم تقریباً به طور کامل متوقف شد و تا زمان شارلمانی از سر گرفته نشد: تا آن زمان، ده‌ها هزار تن نقره قبلاً استخراج شده بود

اروپای مرکزی در طول قرون وسطی به مرکز تولید نقره تبدیل شد، زیرا ذخایر مدیترانه ای که توسط تمدن های باستانی مورد بهره برداری قرار می گرفت به پایان رسیده بود. معادن نقره در بوهم، زاکسن، Erzgebirge، آلزاس، منطقه Lahn، Siegerland، Silesia، مجارستان، نروژ، Steiermark، Schwaz و جنگل سیاه جنوب افتتاح شد. بیشتر این سنگ‌ها سرشار از نقره بودند و به سادگی می‌توانستند با دست از سنگ باقی‌مانده جدا شده و سپس ذوب شوند. برخی از ذخایر نقره بومی نیز مشاهده شد. بسیاری از این معادن به زودی تمام شد، اما تعداد کمی از آنها تا انقلاب صنعتی فعال باقی ماندند، که قبل از آن تولید جهانی نقره در حدود 50 تن در سال بود. در قاره آمریکا، فن‌آوری جامه‌بندی سرب نقره‌ای با دمای بالا توسط تمدن‌های پیش از اینکا در سال‌های 60 تا 120 پس از میلاد توسعه یافت. ذخایر نقره در هند، چین، ژاپن، و آمریکای پیش از کلمبیا در این زمان به استخراج ادامه دادند.

با کشف آمریکا و غارت نقره توسط فاتحان اسپانیایی، آمریکای مرکزی و جنوبی تا حدود آغاز قرن 18 به تولید کنندگان مسلط نقره تبدیل شدند، به ویژه پرو، بولیوی، شیلی و آرژانتین: آخرین تولیدکننده نقره. این کشورها بعداً نام خود را از فلزی گرفتند که بسیاری از ثروت معدنی آن را تشکیل می داد. تجارت نقره جای خود را به شبکه جهانی مبادلات داد. همانطور که یکی از مورخان می گوید، نقره «دنیا را دور زد و جهان را گرد کرد.» سیاری از این نقره به دست چینی ها رسید. یک تاجر پرتغالی در سال 1621 اشاره کرد که نقره "در سراسر جهان سرگردان است... قبل از اینکه به چین سرازیر شود، جایی که گویی در مرکز طبیعی خود باقی می ماند." جاه طلبی های نظامی و سیاسی در اروپا و آمریکا. چندین مورخ به این نتیجه رسیدند که معادن جهان جدید از امپراتوری اسپانیا حمایت کردند.

در قرن نوزدهم، تولید اولیه نقره به آمریکای شمالی، به ویژه کانادا، مکزیک، و نوادا در ایالات متحده منتقل شد: برخی از تولیدات ثانویه از سنگ معدن سرب و روی نیز در اروپا و ذخایر در سیبری و خاور دور روسیه انجام شد. و همچنین در استرالیا استخراج شد. لهستان پس از کشف ذخایر مس غنی از نقره در دهه 1970 به عنوان یک تولید کننده مهم ظاهر شد، قبل از اینکه مرکز تولید در دهه بعد به قاره آمریکا بازگردد. امروزه، پرو و مکزیک هنوز در میان تولیدکنندگان اولیه نقره هستند، اما توزیع تولید نقره در سراسر جهان کاملاً متعادل است و حدود یک پنجم عرضه نقره از بازیافت به جای تولید جدید تامین می‌شود.