7 نکته خرید پیرسینگ

توصیه های مهم پیرسینگ (Piercing)

استفاده از گان مخصوص

در نواحی حساس و خطرناک ممکن است با عفونت و خطرهای جدی همراه باشد. پیرسینگ (Piercing) با استفاده از گان‌های مخصوص (دستگاه تفنگ مانند) استفاده می‌شود.

استریل بودن و انجام کار در مراکز معتبر

نکته‌ای که علاقه مندان به آن باید توجه کنند این است که ابزارها و وسایلی که برای این کار استفاده می‌شود باید حتماً استریل باشند و در جای معتبری مانند کلینیک انجام شود.

تاریخچه سوراخ کاری بدن

این گونه که از شواهد مشخص می‌شود سوراخ کاری بدن (شامل سوراخ کاری گوش) در زمان قدیم (باستان) در سراسر اقوام دورتادور دنیا انجام می‌شده‌است. بدن‌های مومیایی شده که دارای سوراخ کاری بودند کشف شده‌اند. قدیمی‌ترین مومیایی که تاکنون پیدا شده اوتسی مرد یخی است که در یخ‌رود شنالشتال در کوه‌های آلپ اوتسال در نزدیکی هاوبسلابیوخ در مرز میان اتریش و ایتالیا یافت‌شده‌است. این مومیایی یک سوراخ کاری گوش به ضخامت ۷–۱۱ میلی‌متری داشته‌است.

زینت بدن اخیراً به یک موضوع تحقیقات جدی باستان شناسان تبدیل شده‌است، که به دلیل کمبود منابع اولیه در مطالعه سوراخ کردن بدن مانع ایجاد شده‌است. در اسناد اولیه به ندرت از استفاده از پیرسینگ یا معنای آن بحث شده‌است، و گرچه جواهرات در میان کالاهای قبر معمول است، اما خراب شدن گوشتی که قبلاً آراسته‌است، تشخیص نحوه استفاده از جواهرات را دشوار می‌کند. همچنین، رکورد مدرن با اختراعات داگ مالوی مشتاق سوراخ کننده قرن بیستم روبرو شده‌است. در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، مالوی با دادن پاتینای تاریخ، سوراخ کردن بدن معاصر را به بازار عرضه کرد.^[۲] جزوه بدن وی و سوراخ کردن دستگاه تناسلی به‌طور خلاصه شامل افسانه‌های شهری متداول در شهر است مانند این مفهوم که شاهزاده آلبرت سوراخکاری را که نام او را به اشتراک می‌گذارد اختراع کرده‌است تا از آلت تناسلی بزرگ خود در شلوارهای تنگ کمرنگ شود، و قاصدان رومی کیپ‌های خود را به نوک سینه متصل می‌کنند سوراخ کردن.برخی از اسطوره‌های مالوی به صورت واقعی در تاریخچه سوراخکاری متعاقباً منتشر شده‌است.

در کتاب پیدایش بایبل ۲۴:۲۲ ابراهیم یک حلقه بینی و یک بازوبند به ربکا زن پسرش (اسحاق) داد. در سِفر خروج: ۳۲ سامری بت گوساله طلایی را از حلقه‌های ذوب شده ساخت. در سِفر تثنیه ۱۵:۱۲–۱۷ سوراخ کاری گوش را به عنوان یک علامت بردگی بیان می‌کند. سوراخ کاری گوش از قرن ۱۶ام در هند رایج بوده‌است.

سوراخ کردن گوش

سوراخ کردن گوش از زمان‌های بسیار قدیم در همه دنیا انجام می‌شده‌است و شواهد قابل توجه و مکتوب و باستان‌شناسی این عمل وجود دارد. اجساد مومیایی شده با گوش‌های سوراخ شده کشف شده‌است، از جمله قدیمی‌ترین جسد مومیایی کشف شده تاکنون، ایتزی یخچال ۵۳۰۰ ساله، که در یخچالی در ایتالیا پیدا شده‌است. این مومیایی دارای سوراخ گوش به قطر ۷–۱۱ میلی‌متر است. قدیمی‌ترین گوشواره‌های پیدا شده در یک قبر مربوط به سال ۲۵۰۰ قبل از میلاد است. اینها در شهر سومری اور واقع شده بودند، خانه پدرسالار کتاب مقدس ابراهیم. گوشواره‌ها در کتاب مقدس ذکر شده‌است. در پیدایش ۳۵: ۴، یعقوب گوشواره‌های اعضای خانواده خود را به همراه بتهایشان دفن می‌کند. در خروج ۳۲، هارون گوساله طلایی را از گوشواره‌های ذوب شده درست می‌کند. تثنیه ۱۵: ۱۲–۱۷ سوراخ گوش را برای برده‌ای انتخاب می‌کند که آزاد نشود. همچنین به گوشواره‌ها در ارتباط با الهه هندو لاکشمی در وداها اشاره می‌شود. گوشواره‌های گوش سوراخ شده در یک قبر در منطقه اوووک بین روسیه و چین بین ۴۰۰ تا ۳۰۰ قبل از میلاد پیدا شد.^[۶]

در میان Tlingit اقیانوس آرام شمال غربی آمریکا، گوشواره نشانه اشراف و ثروت بود، زیرا قرار دادن هر گوشواره روی کودک باید از یک گلدان گران‌قیمت خریداری می‌شد. گوشواره در سلسله هجدهم مصر (۱۲۵۰–۱۵۵۰ پ. م) معمول بود و عموماً به شکل حلقه آویز و طلای درمی‌آمد. به نظر می‌رسد گوشواره‌های طلایی گل مروارید و شکلی مانند گل سرخ مخصوص نجیب‌زاده‌ها بوده‌است. یونانیان باستان از گوشواره‌های آویز خمیری شکل مانند پرندگان مقدس یا نیمه خدایان استفاده می‌کردند، در حالی که زنان روم باستان از سنگ‌های قیمتی گرانبها در گوش‌های خود استفاده می‌کردند.^[۷]

در اروپا، گوشواره‌های زنان به‌طور کلی بین قرن‌های ۴ و ۱۶ از مد افتاد، زیرا سبک‌های لباس و مو تمایل به پنهان شدن گوش‌ها داشت، اما پس از آن به تدریج در ایتالیا، اسپانیا، انگلیس و فرانسه رواج یافتند - آمریکای شمالی - تا اینکه پس از جنگ جهانی اول، سوراخ کردن از حالت مطلوب خارج شد و گوشواره کلیپ-روی تازه اختراع شده مد شد.^[۸][۹] بر اساس کتاب آناتومی سو Ab استفاده توسط فیلیپ استابس، گوشواره‌ها حتی بیشتر از زنان در میان مردان قرن شانزدهم دیده می‌شد، در حالی که رافائل هولینشد در سال ۱۵۷۷ این عمل را در میان «درباریان شهوتران» و «آقایان شجاعت» تأیید می‌کند. اسپانیا، عمل سوراخ کردن گوش در میان مردان اروپایی به دربار هنری سوم فرانسه و سپس به دوران الیزابت انگلیس گسترش یافت، جایی که گوشواره‌ها (که معمولاً فقط در یک گوش قرار می‌گیرند) توسط افراد مشهوری مانند رابرت کار، اولین ارل سامرست، شکسپیر، سر والتر رالی و چارلز اول انگلیس. مردان معمولی نیز گوشواره می‌پوشیدند. از قرون وسطی اروپا، یک باور خرافی مبنی بر اینکه سوراخ شدن یک گوش باعث بهبود دید در مسافت طولانی می‌شود، منجر به تمرین بین ملوانان و کاوشگران شد. ملوانان همچنین گوشهایشان را سوراخ کردند با این اعتقاد که اگر بدنشان در ساحل شسته شود، گوشواره‌های آنها می‌توانند هزینه دفن مسیحیان را پرداخت کنند.

سوراخ کردن بینی

سوراخ کردن بینی نیز سابقه طولانی دارد. حدود ۱۵۰۰ قبل از میلاد، وداها به سوراخ بینی لاکشمی اشاره می‌کنند، اما اعتقاد بر این است که عمل مدرن در هند از قبایل عشایر خاورمیانه با مسیر امپراطورهای مغول در قرن شانزدهم گسترش یافته‌است. به دلیل ارتباط سوراخ بینی با اندام‌های تولید مثل زنان در پزشکی آیورودا، استفاده از ناخن بینی، معمولاً در سوراخ بینی چپ، برای زنان هندوی هند در سن باروری معمول است.

این سوراخ کردن گاهی اوقات شب قبل از ازدواج زن انجام می‌شود.

سوراخ کردن بینی توسط قبایل بادیه نشین در خاورمیانه و اقوام بربر و بجا در آفریقا و همچنین بومیان استرالیا انجام شده‌است. بسیاری از قبایل بومیان آمریکا و آلاسکا سوراخکاری سپتوم را انجام می‌دادند. این محبوبیت در میان آزتک‌ها، مایاها و قبایل گینه نو بود که بینی‌های سوراخ شده خود را با استخوان و پر تزئین می‌کردند تا نماد ثروت و (در میان مردان) مردانگی باشد. نام قبیله Nez Perce از این عمل گرفته شده‌است، اگرچه سوراخ کردن بینی در این قبیله معمول نبود. آزتک‌ها، مایاها و اینکاها از انگشترهای سپتوم طلا برای تزئین استفاده می‌کردند و این کار تا امروز توسط کونا پاناما ادامه داشت.^[۱۲] سوراخ کردن بینی در پاکستان و بنگلادش همچنان محبوب است و در تعدادی از کشورهای خاورمیانه و عربی انجام می‌شود.

سوراخ کردن لب

سوراخ کردن لب و کشش لب از نظر تاریخی در برخی از فرهنگهای قبیله ای در آفریقا و قاره آمریکا وجود داشت. تزئینات سوراخ شده لب، یا پارچه‌های لب، توسط Tlingit و همچنین مردم پاپوآ گینه نو و حوضه آمازون انجام می‌شد. آزتک‌ها و مایاها نیز دارای بربرت بودند، در حالی که مردم دوگن مالی و نوبه دره نیل انگشتر داشتند. عمل کشش لبها با سوراخ کردن آنها و قرار دادن صفحات یا شاخه در سراسر Mesoamerica پیش از کلمبیا و آمریکای جنوبی و همچنین در میان قبایل شمال غربی اقیانوس آرام و آفریقا مشاهده شد. در بعضی از مناطق مالاوی، این بسیار معمول بود که خانمها لبهای خود را با دیسک لب "pelele" تزئین می‌کنند که با بزرگ شدن تدریجی از کودکی می‌تواند به چندین اینچ قطر برسد و در نهایت انسداد فک را تغییر می‌دهد. چنین کشش لب هنوز در بعضی جاها انجام می‌شود. زنان قبیله Nilotic Mursi در دره نیل به مناسبت‌هایی از حلقه‌های لب استفاده می‌کنند که قطر آنها ممکن است به ۱۵ سانتی‌متر (۵٫۹ اینچ) برسد.

در سرتاسر جهان

سوراخ کاری هر دو گوش به مدت زیادی به وسیله مردها در کشورهای که فرهنگ غربی ندارند انجام می‌شده‌است. انواع دیگر سوراخ کاری بدن همانند سوراخ کاری گوش به صورت پیوسته وجود داشته‌است. برای مثال زن‌های هندی سوراخ کاری بینی را به صورت یک عمل عادی قرن‌هاست که انجام می‌دهند.

 انواع پیرسینگ

پیرسنگ بینی

پیرسینگ گوش

پیرسینگ ناف

پیرسینگ ناف

پیرسینگ (Piercing) چگونه انجام می شود؟

پیرسینگ (Piercing) یا همان سوراخ کردن پوست یا غضروف برای قسمت‌های مختلف بدن از جمله گوش، بینی ، ناف و …  انجام می‌شود.

از زمان های خیلی دور انجام پیرسینگ در بین افراد مختلف مخصوصا در منطقه خاورمیانه بسیار طرفدار داشته است. مخصوصا در زمانی که نیاز به یک تغییر در ظاهر خود داریم، اضافه شدن یک اکسسوری می تواند این حالت را کاملا برطرف نماید.

گاهی پیرسینگ ها ظاهر نامتعادل و در نواحی غیرمعمول بدن نیز انجام می شوند که این کار بستگی به سلیقه و درخواست خود شخص دارد.

اهمیت نوع و مدل پیرسینگ

انتخاب جنس، سایز، نوع و مدل پیرسینگ اهمیت زیادی دارد و نباید از محصولات غیراستاندارد فقط به دلیل ظاهر آن استفاده کرد. پس از بهبود زخم می توانید آن را تغییر دهید و از موارد دلخواه خود استفاده نمایید.

ویژگی های یک پیرسینگ استاندارد شامل موارد زیر است:

• طول و ضخامت مناسب (نازک نباشد).
• دارای جنسی از قبیل طلا، نقره، تیتانیوم، استیل و پلاتین باشد.

پیرسینگ های موقتی

برای کسانی که نگران پشیمانی از انجام این کار هستند نیز محصولات متنوعی تولید شده است. می توانید از پیرسینگ های موقتی بدون ایجاد هیچ سوراخی استفاده نمایید و سپس آن را درآورید.

پیرسینگ دندان

برای انجام پیرسینگ دندان به جای پزشک پوست باید به دندان پزشک مراجعه نمایید. زیرا در صورتی که به درستی انجام نشود باعث شکستگی و پوسیدگی دندان می گردد.

مراقبت‌های بعد از سوراخ کردن (Piercing) گوش

• تا 4 هفته گوشواره را از محل خود خارج نکنید.
• تا 24 ساعت از رفتـن به حمـام خودداری کنید.
• روزی دو بار هردو طرف محل را با پنبه آغشته به الکل ضدعفونی نمایید.

مراقبت بعد از پیرسینگ بینی

• از صابـون‌های قوی و مـواد شیمیایی برای تمیـز کردن زخـم استـفاده نکنیـد.
• 2 بار در روز محل را با دستورالعمل‌ها و مواد توصیه‌شده توسط پزشک بشویید.
• اگر زیاد درد داشتید می‌توانید محل سوراخ را با محلول سالین ( سرم شستشو) شستشو دهید.

مراقبت بعد از پیرسینگ ناف

•  لباس‌های گشاد و تمیز بپوشید.
• سعی کنید زیاد حرکت نکنید.حرکت زیاد می‌تواند به Piercing صدمه بزند.
• به منظور کاهش احتمال ابتلا به عفونت، محل ناف را با محلول شستشو و پنبه یـا پنبه الکلی تمیز کنید.

موارد منع انجام:

• مبتلایان به دیابت، هموفیلی و اختلال خود ایمنی
• وجود هرگونه بیماری پوستی در ناحیه مورد نظر
• افراد بدزخم و کلوئیدساز
• خانم های باردار
• نواحی نامناسبی از بدن که احتمال آسیب وجود دارد
• افرادی که سابقه حساسیت یا آلرژی های شدید تماسی دارند و پوست آنها به استفاده از زیور آلات واکنش نشان می دهد.

•