نوشته های بلاگ برچسب خورده با  "روز استاندارد"

موسسه استاندارد در صورت کشف کالاهای غیر استاندارد و زیانبار برای سلامت مردم ، ضمن اعلام جرم علیه تولید کنندگان آن کالاها و تقاضای مجازات برای متخلفان از مراجع قضایی ، فرآورده های غیر استاندارد را از مراکز تولید، توزیع و فروش جمع آوری و از ورود آنها به بازار جلوگیری بعمل می آورد.

نامگذاری روز جهانی استاندارد
اندیشه تشکیل سازمان بین المللی استاندارد در چهاردهم اکتبر سال 1947 در نشست رؤسای مؤسسه های استاندارد بیست و پنج کشور در لندن شکل گرفت. مقر این سازمان در ژنو می باشد. از سال 1970، چهاردهم اکتبر برابر با 22 مهر به نام روز جهانی استاندارد تعیین و نامگذاری شد.

تعرسف استاندارد
استاندارد و استاندارد کردن، از پایه های علم و فن آوری است که در پیشرفت صنعت و اقتصاد نقشی بسزا دارد. استاندارد عبارت است از:نظمی مبتنی بر نتایج ثابت علوم، فنون و تجربه های بشری که به صورت قواعد، مقررات و نظام هایی به منظور ایجاد هماهنگی و وحدت رویه، افزایش میزان تفاهم، تسهیل ارتباطات، توسعه صنعت، صرفه جویی در اقتصاد ملی و حفظ سلامت و ایمنی عمومی به کار رود.

تاریخچه استاندارد در ایران
در ایران برای اولین بار با تصویب قانون اوزان و مقیاس ها در سال ۱۳۰۴ شمسی، تشکیلات سازمانی که بعداً به مؤسسه مستقل استاندارد و تحقیقات صنعتی کشور تغییر شکل داد، پایه ریزی شد. در سالهای ۱۳۲۴ و ۱۳۳۲ به لحاظ اهمیت یافتن نظارت بر ویـژگیها و کیفیت کالاهای صادراتی و وارداتی هسته های تکامل یافته در موسسه به صورت یک اداره در وزارت بازرگانی شکل گرفت و در ادامه با تصویب قانون تاسیس مؤسسه استاندارد ایران مسئولیت ها و چارچوب های مستقل در قالب هدفهای ملی تعیین و موسسه به صورت ساختاری مستقل شروع به فعالیت کرد.
عضویت ایران در سازمان بین المللی استاندارد ISO در سال ۱۳۴۳ تحقق یافت و به تدریج با عضویت در بیش از ۱۰۶ کمیته فنی اصلی و فرعی و عضویت فعال و به عنوان عضو ناظر در ۱۴۰ کمیته فنی اصلی و فرعی و پذیرش مسئولیت دبیرخانه کمیته های فنی ISO/TCI۱۳۴ و ISO/TC۲۱۷ و ISO/TC۹۱، فعالیتهای آن، توسعه یافته است.
هفته استاندارد
کشور ما نیز هر سال این آیین گرامیداشت روز جهانی استاندارد را در سطح ملی و استانی به مدت یک هفته با حضور اقشار مختلف از جمله فعالان اقتصادی، تولیدی و همچنین کلیه ذینفعان و تلاشگران عرصه کیفیت و استانداردسازی برگزار می کند

خود مرحوم ممیز، داستان طراحی این نشان را این طور تعریف کرده اند: “در طراحی نشانه ی استاندارد توانستم از قلمی استفاده کنم که بـه خوبی حروف اختصاری ISIRI را تبدیل بـه کلمه ی ایران کند. دوست داشتم کادر فلش مانندی اطراف نوشته را ببندد.

کادری که دو زاویه ی ان کاملاً تیز و دو زاویه ی دیگر منحنی و نرم باشد تا در نهایت خلاصه، فلش حداکثر و حداقل را که هدف داوری مؤسسه در محصولات اسـت نشان دهد.

استاندارد نقره

استاندارد نقره یک سیستم پولی است که در آن واحد محاسبه اقتصادی استاندارد، وزن ثابتی از نقره است. استاندارد سکه نقره از زمان سقوط امپراتوری روم شرقی تا قرن نوزدهم، رواج داشت. بعد از کشف ذخایر عظیم نقره در کرو ریکو در بولیوی در قرن شانزدهم، نوعی استاندارد بین‌المللی نقره ظهور یافت و به‌مدت حدود چهارصد سال، نقش ارز تجاری بین‌المللی را داشت. در حال حاضر هیچ کشوری از استاندارد نقره استفاده نمی‌کند.

نقره یکی از فلزات گران‌بها به‌شمار می‌رود و بیشتر کاربردهای آن نیز ناشی از قابلیت‌های آن به عنوان یک فلز گران‌بها و همچنین قابلیت رسانایی بالای آن است. در سال‌های اخیر بیشترین مصرف نقره به ترتیب در بخش صنعت (به ویژه صنایع الکترونیک)، ساخت جواهرات و لوازم تزئینی، تولید سکه و مدال، عکاسی و ساخت ظروف و لوازم غذاخوری بوده‌است. از دیگر کاربردهای نقره می‌توان به ساخت آینه و دوربین، به عنوان کاتالیزور فرایندهای شیمیایی، ملغمه پرکردن دندان و ساخت برخی سازهای موسیقی اشاره کرد. ضمن اینکه سکه‌ها و شمش‌های نقره برای سرمایه‌گذاری و به عنوان پناه امن سرمایه به‌کار می‌روند