برخی مواقع پیش می آید که انگشتر نقره موجود در دستمان دچار آسیب می شود و ممکن است که حلقه انگشترمان دچار شکستگی و یا نگین آن دچار خط و خشی شده باشد در این مواقع به یک تعمیرکار نقره مراجعه می کنیم و اقدام به درست کردن آن می نماییم. شاید از این موضوع مطلع نباشید که هر بخشی که در انگشتر نقره به کار رفته است دارای اسم مشخصی است و ما تنها یک فلز دایره ای مانند و یک نگین را می بینیم، اما این در حالی است که نمی دانیم هر بخشی از انگشتر با دانش مخصوصی طراحی و ساخته می شود، با ما تا انتها این مقاله همراه باشید تا شما را با اجزای سازنده انگشتر نقره آشنا کنیم.
انگشتر نقره از چه اجزایی ساخته شده است؟
انگشتر نقره در حال حاضر شامل دو بخش می شود حلقه و سوار. اما انگشتر نقره اجزای دیگری را نیز در بر می گیرد که اساتید و متخصصان ساخت انگشتر های نقره و طلا از آن با خبرند. برخی از این بخش ها دارای اسمی فارسی و برخی دارای اسمی انگلیسی هستند. اگر انگشتر شما دارای سنگی با ارزش باشد این بخش ها شامل موارد زیر می شوند:
هد و یا سر انگشتر: این بخش از اصلی ترین اجزای انگشتر نقره است و موجب نگه داشتن سنگ قیمتی به درون خود می شود. این قسمت دارای پایه های نگهدارنده متنوعی است، به سنگ به کار رفته درون این انگشتر ها سنگ مرکزی گفته می شود و در بخش هد انگشتر واقع شده است.
مانتینگ و یا ستینگ: بعد از قسمت هد انگشتر این بخش از مهمترین اجزای انگشتر نقره محسوب می شود، به کل انگشتر به جز سنگ قیمتی به کار رفته درون آن مانتینگ گفته می شود. یعنی در واقع سر، شانه و پایه حلقه مانتینگ انگشتر را تشکیل می دهند؛ بنابراین مفهوم مانتینگ کل انگشتر به جز سنگ قیمتی درون آن می باشد.
مانتینگ کلیسای جامع: این اصطلاح شاید کمی عجیب به نظر برسد اما با الهام گرفتن از طاق های کلیسا های جامع از این مانتینگ در صنعت ساخت انگشتر هم استفاده کرده است. این نوع مانتینگ به دلیل نوع پایه نگهدارنده ای که دارد معروف شده است. از این نوع مانتینگ بیشتر در انگشتر های مدل سولیتر استفاده می شود و پایه نگهدارنده درون ان جهت محافظت از تک نگین قیمتی تعبیه شده درون آن کاربرد دارد.
پایه نگهدارنده این نوع مانتینگ دارای 6 عدد چنگه در اطراف نگین الماس می باشد، که بهتر است از لحاظ اندازه از خود الماس بزرگتر نباشند چون موجب محو شدن زیبایی الماس خواهند شد. از دیرباز این انگشتر های سولیتر برای افراد ثروتمند استفاده می شده است، اما این در حالی است که در حال حاضر قیمت این انگشتر ها از سایر انگشتر ها ارزان تر است.
مانتینگ پیچشی: از این نوع مانتینگ حلقه ای شبیه به فنر در دورتا دور سر و پایه نگهدارنده می چرخد. این مانتینگ در شکل های مختلفی طراحی می شوند که شامل ساده و کانال دار می باشند.
مانتینگ روکشی: در مانتینگ روکش جهت محافظت از نگین انگشتر لبه های پایه نگهدارنده بر روی آن خم می شوند. برخی از این روکش ها بیشتر برای نشان دادن سنگ های قیمتی به کار می روند و روکش پایه نگهدارنده هم می تواند ثابت باشد و هم می تواند قفلی باشد.
اگر از نوع لحیمی باشد یعنی روکش در اطراف نگین لحیم می شود ولی در نوع متحرک آن بخش بالا و پایین قابلیت حرکت دارند و سپس آن ها را در جای خود قفل می کنید، اگر دارای نگین بزرگی در انگشتر سولیتر خود هستید بهتر است که از پایه نگهدارنده 6 چنگه ای برای آن استفاده کنید.
مانتنگ اینسرت: این نوع مانتینگ به این صورت است که در بخش هد انگشتر نگین ها ردیف شده اند و شیاری در بخش بالای انگشتر باز شده که مملو از نگین است. نحوه کار آن مانند مانتینگ روکشی و چرخشی است، اما به دلیل نوع طراحی خاصی که دارد مورد پسند هر فردی قرار نمی گیرد، اما اگر دارای چندین سنگ قیمتی می باشید می توانید از این نوع مانتینگ در ساخت انگشتر نقره خود استفاده کنید.
شانه: به بخش بالایی حلقه گفته می شود که به سر انگشتر می چسبد. مانند شانه انسان موجب بهتر نشان دادن استایل او می شود این بخش نیز در زیبایی انگشتر بسیار تاثیر گذار است و هرچقد شانه انگشتر قوی تر باشد پایه نگهدارنده بهتر می تواند از سنگ قیمتی محافظت کند.
سنگ های جانبی: سنگ های قیمتی در سه بخش مختلف انگشتر قرار می گیرند. یکی بر روی پایه نگهدارنده، یکی بر روی سنگ مرکزی و آخری بر روی سنگ جانبی قرار می گیرد. اگر تصمیم داشته باشید سنگ اصلی را با سنگ جانبی ست کنید باید به رنگ پوست خود هم توجه کنید.
بخش های تشکیل دهنده انگشتر و سنگ اکسنت:
از سنگ های دیگری به جز سنگ های جانبی در منحنی پایه انگشتر استفاده می شود که به آن ها سنگ های اکسنت گفته می شود و موجب درخشش بیشتر حلقه بیرونی انگشتر می شوند. این سنگ ها معمولا در مرکز توجه هستند و انتخاب آن ها بر حسب رنگ پوست فرد صورت می گیرد و باید با دقت کافی انتخاب شوند.
انگشتر semi-mount:
به نوعی انگشتر گفته می شود که دارای هیچ گونه سنگ مرکزی نمی باشد و به جای آن از چند سنگ جانبی استفاده شده است.
بخش های تشکیل دهنده انگشتر و پایه های به کار رفته درون آن:
پایه و چنگه مهمترین بخش از سر هر انگشتری محسوب می شوند که موجب نگهداشتن سنگ بر روی سر انگشتر می شوند و دارای پایه های مختلفی می باشند، که موجب زیباتر نشان دادن انگشتر می شوند. این پایه ها بهتر است از دوام کافی برخوردار باشند، تا نگین قیمتی انگشتر به راحتی گم نشود و یا شاید نیاز باشد که هر 10 سال یا کمتر تعمیر شوند، این پایه ها شامل موارد زیر می باشند:
نگهدارنده چهار پایه یا چهار شاخ: میزان چنگه بسیار کمی دارد و موجب خوب نشان دادن سنگ قیمتی می شود، برای این نوع پایه از سنگ های گران قیمت و با ارزش استفاده می شود مانند الماس و شکل سنگ ها بهتر است به صورت چهار یا 6 گوش باشند.
نگهدارنده 6 پایه: اگر نگران گم شدن سنگ قیمتی انگشتر نقره خود می باشید بهتر است که از این نوع پایه نگهدارنده استفاده کنید چون به خوبی دور تا دور نگین قیمتی قرار گرفته و از آن محافظت می کند. اگر یک الی دو چنگه از این 6 چنگه بشکند، باز هم 4 چنگه دیگر جهت محافظت از نگین قیمتی وجود دارند. از سنگ های دایره ای بیشتر برای این نوع پایه ها استفاده می شود.
پایه وی شکل: از این نوع پایه برای سنگ های مثلثی و گلابی شکل استفاده می شود، سنگ های به کار فته درون این پایه ها شامل برش ماکیز، برش الماس و برش تریلیانت می باشند. این برش ها معمولا به صورت بیضی و یا گلابی مانند هستند. از آز جایی که امکان دارد نوک سنگ های قیمتی در این نوع برش دچار آسیب شود، بنابراین استفاده از این نوع پایه نگهدارنده بسیار مناسب می باشد.
پایه تولیپ یا لاله: شبیه به گلبرگ های گل لاله است و معمولا افرادی که دارای روحیات فانتزی هستند از این پایه استفاده می کنند و شاید مورد پسند افراد کلاسیک زیاد قرار نگیرند.
پایه آلاله و یا باترکاپ: این نوع پایه هم فانتزی می باشد و فرق آن با پایه قبلی در میزان جذابیتی است که به حلقه می دهد.
پایه سبدی شکل: دارای عمق زیادی است و چنگه ها با هم فرق می کنند و مناسب برای برای سنگ های قیمتی با اندازه بزرگ مناسب ترند، حتی در گوشواره هایی با سنگ های قیمتی هم از این نوع پایه استفاده می شود.
پایه میخی شکل: دارای قسمتی میخی مانند است که بخش پایین آن لحیم می شود و موجب محافظت از سنگ در بخش سر انگشتر می شود. در برخی از حلقه ها در قسمت سر سوراخی ایجاد می کنند که میخ درون آن قرار می گیرد و در برخی دیگر از حلقه ها میخ به سر، لحیم می شود.
پایه تراز: در این نوع پایه سنگ درون پایه قرار می گیرد و به خوبی از آن محافظت می شود، برای افرادی مناسب است که می خواهند نگین انگشترشان هیچ گونه آسیبی نبیند.
پایه برجسته: دارای سری برجسته و مثلثی شکل است و سنگ درون شیار عمیق سر به صورت کامل قرار می گیرد.
زایده های پایه نگهدارنده: پایه های نگهدارنده به کمک چنگه های متعددی که دارند می توانند از سنگ های قیمتی درون خود محافظت کنند، یعنی چنگه بر وی سر انگشتر قرار می گیرد و آن را به طور کامل محاصره می کند و اگر به مرور زمان این زایده ها دچار آسیب شوند و یا فرسوده شوند، ممکن است نگین انگشتر شما گم شود، بنابراین باید پایه های نگهدارنده بعد از گذشت 7 الی 10 سال عوض شوند.
پایه انگشتر:
به بخش گرد پایین حلقه انگشتر می گویند و برای سایز کردن انگشتر، انگشتر ساز می تواند آن را برش بزند هم چنین علامت نقره استرلینگ 925 هم در این بخش قرار می گیرد. به آن باند و یا حلقه هم گفته می شود، این بخش ممکن زود دچار آسیب شود و شامل 40 درصد از کل انگشتر می شود.
پایه لبه گرد:
حلقه این انگشتر در بخش پایین دارای ضخامت زیادی است و گرد می باشد به همین دلیل راحت وارد انگشت می شود و به دلیل ضخامت خوبی که دارد بسیار با دوام است و کمتر دچار آسیب می شود.
کلام آخر:
در این مقاله سعی کردیم شما را با اجزا و بخش های مختلف ساخت انگشتر نقره آشنا کنیم و کاربرد های هر بخش را به طور کامل تفصیل کردیم، هر فردی می تواند بنا به سلیقه خود اقدام به انتخاب پایه نگهدارنده مناسب نماید و یا در بخش های دیگر دقت کافی را به خرج دهد تا بتواند انگشتری مناسب تهیه کند، بهتر است که هر 10 سال یک بار جهت تعمیر چنگک های انگشتر خود اقدام نمایید تا نگین قیمتی انگشتر محافظت شود و به راحتی مفقود نشود.
